عفونت گوش میانی یا "اوتیت میانی" یکی از مشکلات شایع گوش است که گرچه بیشتر در کودکان دیده می‌شود، اما بزرگسالان نیز ممکن است به آن دچار شوند. در این بیماری، فضای پشت پرده گوش که حاوی استخوان‌های شنوایی است، ملتهب و عفونی می‌شود. این عفونت معمولاً به‌دنبال سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا حساسیت‌هایی که باعث انسداد شیپور استاش می‌شوند، ایجاد می‌شود.
علائم رایج عفونت گوش میانی در بزرگسالان
از علائم مهم این بیماری می‌توان به درد شدید در گوش، احساس پری یا سنگینی، کاهش شنوایی، تب، خروج ترشحات چرکی از گوش و گاهی سرگیجه اشاره کرد. برخی بیماران ممکن است دردی را احساس نکنند، اما دچار افت شنوایی ناگهانی شوند. اگر ترشحات چرکی دیده شود، معمولاً نشان‌دهنده سوراخ شدن پرده گوش به علت فشار مایعات پشت آن است.
درمان و مراقبت‌های لازم برای بهبود
درمان عفونت گوش میانی بسته به شدت آن، شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهاب و مُسکن‌هاست. در برخی موارد که مایع پشت پرده گوش باقی بماند یا عفونت مزمن شود، پزشک ممکن است جراحی‌های ساده مانند گذاشتن لوله تهویه (VT) را توصیه کند. جلوگیری از ورود آب به گوش، استراحت کافی و پیگیری درمان تا انتها، برای جلوگیری از عود مجدد بیماری ضروری است.